Αυτό το άρθρο έχει αναπτυχθεί από τις Flavia Ceccarelli και Jeanne Martin.
Είναι Δευτέρα και οι εθελόντριές μας βρίσκονται ήδη μπροστά στην πόρτα του Kindergarten, περιμένοντας τις γυναίκες που έρχονται από τον προσφυγικό καταυλισμό της Νέας Καβάλας. Μόλις φτάνει το λεωφορείο και αρχίζουν να τις συνοδεύουν, η ατμόσφαιρα θερμαίνεται. Χαιρετούν η μία την άλλη αγκαλιάζοντας και χαμογελώντας με ενθουσιασμό.
Στο OCC Greece, η Δευτέρα είναι μια ξεχωριστή μέρα: δεν κάνουμε μαθήματα και το απόγευμα είναι αφιερωμένο αποκλειστικά στο Women’s Space, μια δραστηριότητα που πραγματοποιήθηκε από τις εθελόντριες του OCC για τις γυναίκες της προσφυγικής κοινότητας. Κατά τη διάρκεια αυτών των απογευμάτων, είμαστε κλειδωμένες στο Kindergarten, και οι κουρτίνες είναι κλειστές, ώστε κανείς να μην μπορεί να μας δει από έξω. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούμε μια πολύ οικεία και ιδιωτική ατμόσφαιρα. Πράγματι, η ιδέα είναι να υπάρχει ένας ασφαλής χώρος όπου μπορούν να εκτονώνονται, να μοιράζονται τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους και παράλληλα να οικοδομούν σχέσεις εμπιστοσύνης έξω από τον καταυλισμό και τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, ενώ οι γυναίκες βρίσκονται στο Women’s Space, προσφερόμαστε να αναλάβουμε τη φροντίδα των παιδιών τους εκτός του Kindergarten. Εδώ, ακούμε και καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον, και όλα είναι αποδεκτά και απαλλαγμένα από κρίσεις. Δεν υπάρχουν κοινωνικοί κανόνες ή κανόνες ταυτότητας που πρέπει να τηρούνται, και μπορεί κανείς να αισθάνεται ελεύθερος να είναι και μοναδικός και μέρος της συλλογικότητας.
Περνάμε χρόνο μαζί μέσα από ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, ανάλογα με το τι επιθυμούν να κάνουν οι γυναίκες αυτές. Τις περισσότερες φορές χορεύουμε με αραβική και φαρσί μουσική. Συνήθως βγάζουν τα πιο ογκώδη ρούχα τους για να μπορούν να κινούνται πιο εύκολα. Είναι εκπληκτικό να τις βλέπεις να χορεύουν ελεύθερα, να αφήνονται στον ήχο της μουσικής. Οι πιο σίγουροι δείχνουν στους πιο δειλούς νέες κινήσεις και όλοι μπορούν να μάθουν χαρακτηριστικούς χορούς της χώρας του άλλου. Αυτή είναι επίσης μια καλή στιγμή για την ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των γυναικών που προέρχονται από πολλά διαφορετικά υπόβαθρα. Κάποιες από αυτές προτιμούν να παραμένουν καθιστές χτυπώντας τα χέρια τους για να κρατήσουν το ρυθμό. Κοιτάζουν τις χορεύτριες γεμάτες καλή θέληση και φροντίδα και, από καιρό σε καιρό, κάποιες από αυτές ενώνονται με αυτές που χορεύουν, ακολουθώντας τις κινήσεις τους.
Γιατί αυτός ο χώρος προορίζεται μόνο για γυναίκες; Ιστορική αναδρομή
Οι μη μικτοί χώροι ορίζονται από την κοινωνιολόγο Irene Kaufer ως: "στιγμιαίοι και σημειακοί χώροι που προορίζονται για άτομα που μοιράζονται μια συγκεκριμένη εμπειρία, η οποία συνδέεται κυρίως με συστημικές διακρίσεις, αποκλείοντας έτσι προσωρινά άτομα που θεωρούνται καταπιεστικά". Με αυτόν τον τρόπο, οι χώροι μη ανάμειξης μπορούν να αποτελέσουν χώρο απελευθέρωσης από τον κοινωνικό έλεγχο και να συμβάλουν στην οικοδόμηση της αλληλεγγύης και των κοινωνικών δεσμών που βοηθούν στην ενδυνάμωση των ατόμων.
Από τη δεκαετία του '70, οι χώροι μη-μιξίας άνθισαν ως μέσο για την έγκαιρη δέσμευση ενός χώρου για κοινωνικές ομάδες που θεωρούνται κοινωνικά καταπιεσμένες. Πράγματι, ορισμένοι ερευνητές όπως η Christine Delphy (1977) έδειξαν ότι στις μικτές ομάδες η καταπίεση τείνει να αναπαράγεται. Η παρουσία ανδρών μπορεί επίσης να αποθαρρύνει τις γυναίκες να μιλήσουν για ορισμένα θέματα, όπως η σεξουαλική βία ή η παρενόχληση. Οι ερευνητές έδειξαν πράγματι ότι τα άτομα που είναι θύματα των ανισοτήτων τείνουν να εκφράζονται περισσότερο όταν βρίσκονται σε ένα ασφαλές μέρος, στην άνεση του "entre-soi". Οι μη μικτές ομάδες εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά από τα γυναικεία κινήματα στην Ισπανία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Συνήθιζαν να διεξάγουν εκστρατείες αλφαβητισμού και πολιτικής και ιατρικής κατάρτισης. Στη συνέχεια εξαπλώθηκε στις ΗΠΑ τη δεκαετία του '60. Η μη μίξη θεωρήθηκε ένα πρώτο βήμα προς τη συλλογική απελευθέρωση του λόγου, βοηθώντας θέματα που θεωρούνταν "λιγότερο σημαντικά" να αποκτήσουν μεγαλύτερη προβολή.
Με άλλα λόγια, οι χώροι αυτοί είναι χρήσιμοι (1) για την αποφυγή της αναπαραγωγής της κυριαρχίας, (2) για την προώθηση της αυτοχειραφέτησης, της ενδυνάμωσης των κοινωνικά καταπιεσμένων ομάδων και (3) για τη δημιουργία συνδέσμων και σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ μιας κοινότητας.
Στο Women’s Space, μπορεί κανείς να αισθανθεί σαν να βρίσκεται σε σαλόνι ομορφιάς! Πράγματι, συνήθως κάνουμε μακιγιάζ και βάφουμε ο ένας τα νύχια του άλλου. Επίσης, ράβουμε και κάνουμε τατουάζ χέννας. Είναι απολαυστικό να βλέπεις ότι όλοι έχουν κάτι να δείξουν και να διδάξουν σε κάποιον άλλον. Τον τελευταίο καιρό, εξασκηθήκαμε επίσης στη φωτογραφία και παίξαμε μουσική. Όλες αυτές οι δραστηριότητες αποσκοπούν στη φροντίδα της ψυχικής και σωματικής ευεξίας των γυναικών, δεδομένου ότι ζουν σε ένα δύσκολο και ανήσυχο περιβάλλον.
Στις 7:30 μ.μ., φτάνει το λεωφορείο για να τους παραλάβει και να επιστρέψει στον καταυλισμό. Κάθε φορά πρέπει να βιαζόμαστε γιατί είμαστε πάντα βυθισμένοι στις δραστηριότητές μας και δεν καταλαβαίνουμε ότι ο χρόνος έχει ήδη τελειώσει. Έτσι ετοιμαζόμαστε, πολλές από αυτές ξαναφορούν τα χιτζάμπ τους και οι θερμοί χαιρετισμοί αρχίζουν πάλι. Ο καθένας μας επιστρέφει στη δική του ζωή, αλλά είμαστε ευγνώμονες που είχαμε δύο ώρες διαφυγής από τις ευθύνες και τις ανησυχίες μας.
Κάθε Δευτέρα είναι μοναδική, αλλά αυτό που δεν αλλάζει ποτέ είναι η αίσθηση ότι βυθίζεσαι σε μια ατμόσφαιρα αδελφοσύνης και βαθιάς εμπιστοσύνης.
EL 
EN 
ES 
CA